Wizyta u seksuologa – najczęściej zadawane pytania

Pytanie: Kiedy skorzystać z pomocy seksuologa?

Odpowiedź: Wtedy, kiedy czujemy, że nie jesteśmy już w stanie, mimo podejmowanych prób (np. lektury poradnika dotyczącego seksualności, szczerej rozmowy z partnerem/ką), poradzić sobie samodzielnie z doświadczanymi trudnościami, które stają się coraz bardziej uciążliwe. A także w sytuacji, gdy problem przyczynia się do obniżenia poczucia dobrostanu czy powoduje subiektywne cierpienie i/lub ma znaczący wpływ na naszą relację z partnerem/partnerką. Pomocy specjalisty warto zasięgnąć także wtedy, kiedy chcemy np. rozwiać nasze wątpliwości i obawy (np. dotyczące pierwszego razu) i poznać odpowiedzi na nurtujące nas pytania. A przede wszystkim, co z moich obserwacji najczęściej motywuje do wizyty, uzyskać potwierdzenie, że wszystko jest z nami w porządku i to, co lubimy, czego pragniemy, jest zdrowe i normalne.

Pytanie: Z jakimi problemami możemy udać się do seksuologa?

Odpowiedź: Do seksuologa możemy się udać kiedy borykamy się m.in. z takimi problemami jak obniżona ochota na seks lub jej brak, trudności z doświadczeniem orgazmu, trudności z osiągnięciem i utrzymaniem erekcji, przedwczesny lub opóźniony wytrysk, a także jego brak, ból podczas seksu (dyspareunia), niemożność odbycia stosunku penetracyjnego (pochwica), zaburzenia podniecenia. Ponadto specjalista udzieli nam wsparcia, kiedy mamy wątpliwości dotyczące swojej orientacji seksualnej czy tożsamości płciowej lub trudno jest nam je zaakceptować. Możemy z nim także porozmawiać na temat planowanego coming outu. Do seksuologa warto umówić się także m.in. wtedy, gdy nie panujemy nad swoim życiem seksualnym (np. kompulsywnie się masturbujemy) lub mamy wątpliwości czy nasza aktywność seksualna jest „normalna”.

Możemy jednak zapisać się do niego także w sytuacji, gdy chcemy rozwijać swoją seksualność i potrzebujemy wskazówek, jak to zrobić. Seksuolog odpowie na nasze pytania dotyczące seksualności i przekaże nam niezbędną wiedzę na jej temat. Pomoże nam także lepiej poznać i wyrażać swoje potrzeby oraz czerpać większą satysfakcję z życia intymnego.

Pytanie: Jakiego specjalistę wybrać? Jaka jest różnica między lekarzem-seksuologiem a psychologiem-seksuologiem?

Odpowiedź: Problemy seksuologiczne dzielą się na te związane z naszym zdrowiem (np. wynikające z nieprawidłowej budowy anatomicznej; infekcji intymnych; czy towarzyszące innym chorobom, takim jak cukrzyca, choroby serca) oraz na problemy mające swoje źródło w psychice (np. w błędnych przekonaniach na temat seksualności; braku akceptacji swojego ciała; kompleksach) i/lub wynikające z zaburzonej relacji partnerskiej (np. problemów w komunikacji). Z tymi pierwszymi pomoże nam lekarz-seksuolog. Jest on nie tylko uprawniony do zbadania nas, wypisania skierowania na badania diagnostyczne, ale także przepisania leków (od wizyty u lekarza warto zacząć m.in. w przypadku odczuwania bólu czy problemów z erekcją, która nie pojawia się w żadnej sytuacji). W drugim przypadku udajmy się do psychologa-seksuologa. Jeśli jest on dodatkowo psychoterapeutą, w razie potrzeby będzie mógł także poprowadzić terapię. W jego gabinecie będziemy mieć szansę porozmawiać na temat naszej seksualności, poszerzyć wgląd w tę sferę życia, poszukać pomysłów na to, aby nasze funkcjonowanie w niej było bardziej satysfakcjonujące, uzyskać wsparcie psychologiczne czy informacje z zakresu edukacji seksualnej.

Problemy z jakimi się borykamy mogą mieć także podłoże mieszane, dlatego nie zdziwmy się, jeśli psycholog zasugeruje nam zapisanie się na konsultację lekarską czy wizytę u fizjoterapeuty uroginekologicznego, a lekarz skieruje nas do psychologa. Seksuologia to dziedzina interdyscyplinarna, a wspomniani specjaliści nie wykluczają się, lecz uzupełniają. Jeśli nie mamy pewności jakiego specjalistę wybrać, umówmy się na konsultację, aby otrzymać dalsze wskazówki.

Z mojego doświadczenia wynika, że za trudności w sferze seksualnej bardzo często odpowiada niedostateczna wiedza na temat seksualności czy błędne, oparte na stereotypach, przekonania na jej temat. W takich sytuacjach nierzadko wystarczy odpowiednia edukacja seksualna (np. na temat rodzajów pożądania; roli łechtaczki w doświadczaniu orgazmu; tego, że seks to nie tylko penetracja), aby osoba zgłaszająca się po pomoc odczuła znaczną poprawę w tej sferze życia. Do edukacji seksualnej, jak i poradnictwa dotyczącego rozwoju swojej seksualności, przygotowani są nie tylko psycholodzy-seksuolodzy, ale także edukatorzy seksualni, psychoseksuolodzy czy seks coachowie.

Pytanie: Jak wygląda pierwsza wizyta?

Odpowiedź: Na pierwszej wizycie seksuolog zbierze od nas szczegółowy wywiad. Z dużym prawdopodobieństwem zapyta nas o stan zdrowia. Poprosi o udzielenie informacji na temat swojego życia seksualnego – a więc m.in. inicjacji seksualnej, częstości masturbacji, związków intymnych, doświadczeń seksualnych. Może także zapytać o nasze przekonania na temat seksu, o orientację seksualną i poczucie płci. Przede wszystkim jednak przygotujmy się na udzielenie odpowiedzi z jaką trudnością się zgłaszamy, od kiedy ona trwa i czy są sytuacje, w których się nie pojawia (np. podczas masturbacji czy z innym partnerem/partnerką). Jeśli seksuolog jest lekarzem na jednej z pierwszych wizyt, o ile to konieczne, przeprowadzi także badanie somatyczne lub skieruje nas do odpowiedniego specjalisty. Psycholog-seksuolog nie ma prawa nas dotknąć – może jednak przeprowadzić badanie psychologiczne z wykorzystaniem odpowiednich narzędzi (kwestionariuszy czy testów psychologicznych).

Pytanie: Jak przełamać wstyd przed sięgnięciem po pomoc?

Odpowiedź: Po pierwsze spójrzmy na sytuację w szerszym kontekście, a więc zastanówmy się, jakie korzyści może nam przynieść wizyta (np. czerpanie większej satysfakcji z życia intymnego, upewnienie się, że to, czego doświadczamy jest zdrowe i normalne), a jakie mogą być konsekwencje niepodjęcia działania (np. rozstanie z partnerem/partnerką; zupełny brak ochoty na seks). Nierzadko wstyd związany jest z przekonaniem, że jesteśmy jedynymi osobami na świecie, które zmagają się z daną trudnością. To oczywiście nie jest prawda. Warto też wiedzieć, że niezależnie od zgłaszanej trudności, zadaniem specjalisty jest udzielenie nam wsparcia, a nie dokonywanie oceny. Możemy się od niego także spodziewać pełnej akceptacji naszej osoby, bezstronności, życzliwości, szacunku – a przede wszystkim fachowej pomocy.

Tekst: Joanna Niedziela
Ilustracja: Nikola Hahn